آزمون نیکویی برازش بر اساس نسبت درستنمایی تجربی جک نایف شده

برای انتخاب آزمون درست برای تحلیل فرضیه ها،ابتداباید از توزیع آماریجامعه ای که مورد آزمون قرار می گیرد، اطمینان حاصل کرد. برای نمونه، پیش نیاز آزمون های پارامتری، نرمال بودنتوزیع آماری متغیرهاست. به طور کلی می توان گفت که آزمون های پارامتری، عموما بر میانگین و انحراف معیار استوارند. حال اگر توزیع جامعه نرمال نباشد، نمی توان استنباط درستی از نتایج داشت. برای بررسی توزیع آماریجامعه از آزمون هایی استفاده می کنند، این آزمون ها به آزمون های نیکویی برازش معروفند. آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف، کرامر-فان مایزز، اندرسون- دارلینگ و... از مهم ترین آزمون های نیکویی برازش به شمار می آیند. این معیار ها معمولا بر اساس فاصله ی بین توزیع تجربی داده ها و مدل مورد آزمون ساخته می شوند. استفاده از نسبت درستنمایی تجربی در بهبود بخشیدن این معیارها به تازگی مورد توجه محققان قرار گرفته است. در این پایان نامه قصد داریم به بررسی آماره ی نیکویی برازشی بپردازیم که از این روش برای آزمودن داده ها استفاده می کند.